舟中望云海亭时曙色未分且风利不得泊 舟中望云海亭时曙色未分且风利不得泊
拂曙过青山,荒亭杳霭间。十年曾我到,一日岂天悭。
湖面云增阔,崖跟浪打顽。兴亡今古外,凫雁自飞还。
舟中望云海亭时曙色未分且风利不得泊。明代。莫止。
拂曙过青山,荒亭杳霭间。十年曾我到,一日岂天悭。
湖面云增阔,崖跟浪打顽。兴亡今古外,凫雁自飞还。
查看所有 莫止的诗词本站已收录(68篇)
猜你喜欢
最新更新
- jazz hands(2024-10-01 08:09:05)
- zanzibar halo(2024-10-01 08:08:05)
- santee cooper(2024-10-01 08:07:04)
- gypsum sculpture(2024-10-01 08:06:04)
- giant snake(2024-10-01 08:05:04)
- furnishes definition(2024-10-01 08:04:04)
- straw anda(2024-10-01 08:03:04)
- connoisseur corkscrew(2024-10-01 08:02:04)
- wild pink(2024-10-01 08:01:04)
- alveolar ventilation(2024-10-01 08:00:04)